Heb verhaal van Beijing nu aangevuld.

De 13de juli aangekomen in Beijing en ........ mist, wolken, smog, .........maar wel vochtig warm. Mijn I-pod gaf nog een heel week dit weer aan terwijl in Mongolie de zon zou schijnen. Heb voor de verandering geprobeerd mijn treinticket dat ik via mail gereserveerd had voor 20 juli proberen te ruilen naar 17 juli, wat me gelukt is. Ik ben zeer onder de indruk van China, maar heb genoeg van dat weer. Van de 65 dagen (ongeveer) heb ik denk ik 10 dagen een keer regen gehad, 15 dagen iets of wat blauwe hemel en 40 dagen mist, bewolkt, smog of wat het ook is. Het is niet de temperatuur dat het probleem is want dat is al twee maanden goed, maar het is de lucht.

Over de 4 dagen Beijing kan ik eigenlijk kort zijn.

De eerste dag was ik niet veel waard. Kwam van een nachttrein en had een soft seat en geen sleeper. Ondanks het vochtige, warme weer, is het nu hoogseizoen in China en zijn er veel meer toeristen: chinese studenten en ook meer buitenlanders. Dit zorgt ervoor dat treintickets veel moeilijker te krijgen zijn. Voor verschillende bestemmingen binnen China zijn er de eerste 7 dagen geen tickets of slechte tickets. Als je geen sleeper plaats kunt bemachtigen, moet je het stellen met soft seat (genummerde plaats) of hard seat (harde houten bank en niet genummerd) of het ergste van al: staanplaatsen. Ik hoor hier van andere toeristen dat ze bv 13u staanplaats hadden. Dit betekent echt staan want om zelfs op uw bagage te zitten is er geen plek. Ik kon het gelukkig nog stellen met soft seat, dus viel al bij al nog mee, maar na een nachtje (van half drie tot half zes 's nachts) finale voetbal en de volgende nacht op een zachte zetel te zitten, was ik niet echt uitgeslapen in Beijing aangekomen en heb die eerste dag niet veel uitgestoken. 's Avonds wel 2 sympathieke Duitsers tegengekomen (die eigenlijk heel slecht engels konden) en in de pinten gevlogen. Hun engels en mijn duits werd er met elke pint beter op :-). Gevolg was wel dat ik de volgende dag nog niet fris was. Een avondkleed laten maken op maat en nadien naar museum voor wetenschap en technologie. Eigenlijk deed het me denken aan de technopolis in Mechelen en liep er meer jeugd rond dan volwassenen, maar kon me daar wel vermaken. Nadien in het olympisch stadium geweest dat er vlak bij was. 's Avonds nog met twee Australische meisjes gaan eten die net van Ulaan Baatar kwamen en me wat suggesties konden doen.

Mijn voorlaatste dag wou ik naar het zomerpaleis. Heb de bus genomen en niet de metro zodat ik nog wat van de stad kon zien. Anderhalf uur later was ik er dan en toen begon het ineens te regenen. Mijn chinees parapluutje uit Xi'an lag nog in het hostel, stond er op mijn sandalen en zag dat dan ook niet zitten om in een groot park te wandelen en hield het zomerpaleis dan maar voor bekeken. Met de metro terug, eerst nog naar museum of Capital en dan gezichtsverzorging laten doen. Je betaalt hier nog geen Europese prijzen maar wel zowat vijftien keer mijn kappersbeurt van de far west (voor dezelfde duur). Had net ervoor 50 euro gewisseld en dacht dat het mijn laatste wissel ging zijn. Maar door die verzorging en het feit dat deze vlak naast het meest interessante shoppingcenter van Beijing lag (sanlitun fake market), maakte dat een uurtje later mijn laatste yuans weer op waren :-)

Op mijn laatste dag Beijing was het terug veel beter weer en ben ik opnieuw naar zomerpaleis gegaan. Daar drie studentes uit Hong Kong tegengekomen en een paar uur mee rond gewandeld. Zij wisten een heel goed restaurant voor Peking Duck (Da Dong) en ze gingen me mailen als ze er 's avonds gingen eten. Ik moest nog een paar dingen regelen (trein ticket ophalen, opnieuw wat geld wisselen en wou nog een fietstocht door Bejing maken). Die liep veel meer uit dan oorspronkelijk gepland en toen ik rond half acht aan hostel kwam, las ik mijn mail dat ik om zeven in restaurant verwacht werd !!! Mij ongelooflijk gehaast en buiten adem kwam ik dan om acht uur in dat restaurant aan. Het is nog een heel gezellige en lekkere avond geworden en een echte aanrader voor wie in Beijing Peking duck wilt eten.