Chendgu is de lelijkste stad die ik tot hiertoe gezien heb.Groot, grijs, geen karakter, allemaal flats zoals links op de E313 richting antwerpenvoorbij wommelgem maar dannog in iets slechtere staat, van die driewielers als wagentjes of kleine busjes. Dit was eigenlijk het beeld dat ik van een Chinese stad had. En net daarom vond ik het toch leuk om daar even rond te lopen.

Had vanuit Shangai gereserveerdvoor een superleuk hotel Sim's Cozy.Het wemelt er hier voor het eerst van niet-chinese toeristen, voornamelijk backpackersdie low-budget reizen. Sommigen reizigen ook alleen, zodat er tijdens je eten wel altijd iemand te vinden is om een babbeltje mee te doen.

Dinsdagvoormiddag ben ik de pandatour gaan doen. Een zoo met alleen maar panda's, maar wel schitterend om te zien. Voor die beesten zijnboomhutten gebouwd met bamboe en ze liggen dan bv met vijf naast elkaar op hun rug heerlijk bamboe te eten. Ik heb er schitterende foto's van (maar hier niet in mogelijkheid ze op het net te zetten: wordt vervolgd). In de namiddag ben ik nog even de stad ingegaan. Wou toch nog een nieuwe camera kopen (rode draad doorheende reis

). Degene die ik nu heb is de nieuwe, kleinevan Jan Gerrit maar erger me soms als ik bewegende foto's neem of 's avonds. In mijn beste Chinees weeral uitgelegd wat ik wou en had uiteindelijk beslotente gaan voor een goede Nikon (Werner, volgens mij dezelfde als u, Nikon D90). Nu nog enkel de betaling regelen. Plots stond er 6 man personeel rond mij. Ik geloof dat hetde eerste dure Nikon wasdie ze gingen verkopen.Maar betalen met (visa of andere)kaart konniet, dan maar met twee man personeel samen naar de bank. Vermitsdeze al gesloten was, proberen te pinnen maar kreeg er blijkbaar niet genoeg uit in een keer. Hetgeen ook wel straf is : in China is 100 yuan (8 euro) het grootste biljet. Je krijgt er dus niet in een keer 75 briefjes uit :-) Dus voorlopig nog geen nieuwe camera.

Het hotel is een half reisbureau waar je allerlei trips kunt boeken (ook om bv naar Tibet te gaan). Maar heb besloten niet naar Tibet te gaan. Je kan alleen Tibet in met privegids en chauffeur en als je dan alleen bent, wordt dat een kostelijke grap. Ik kon proberen zelf een groep te maken, maarhadgeen zinom te lang in Chengdute blijven om de juiste mensen te vinden. Heb dan maar vrij impulsief besloten omhetzelfde te doen dan een reisverslag dat ik mee had: verder naar het Westen te trekken tot aan de grens met Tibet. Hier is al heel veel Tibetaans invloed maar overal kan je vrij naartoe. Twee amerikaanse zussen die mee op pandatour geweest waren, kochten net voor mijhetzelfde busticket om woensdagmorgen 6u30 de bus naar Danba te nemen. Op de bus had ik toch even een dubbel gevoel: welk kieken koopt nu alleen het eerste het beste busticket terwijl je in een backpakers hotel zit waar vele reizigers alleen rondreizen. Misschien had ik beter toch nog een dag daar gebleven en een medereiziger gezocht voor een paar dagen samen op te trekken. Too late, ik zatal op debus. Toen de zon er doorkwam en ik de bergen begon in te rijden, begon ik toch een goed gevoel te krijgen en te denken :'Jane, dit is uw biotoop'. Sinds we Chengdu uit zijn, is de lucht veel blauwer. Het was een lange busrit (negen uur) en het gekende verhaal een beetje. Langsheen heel de route waren ze bezig met bruggen te bouwen en veel betere wegen. Enfin, in de late namiddag waren we dan daar en naar het beste backpackershotel van dorp gegaan: 4 euro voor de kamer met gemeenschappelijke badkamer (denk wel niet dat iedereen die dit verslag leest, er had willen liggen). Nochtans was dekamer heel netjes, maarvoor het eerst een frans toilet en de rest van sanitair was ook heel primitief en kon er nauwelijks door.Nog een uurtje te voet naar ander dorpje Suopo gewandeld. Vanuit wachttorens heb je een mooi overzicht over de vallei,maar om in1 van de wachttorens tegeraken moet je in verhouding veel 'inkom' betalen aan een dorpsbewoner diezijn huis aan1 van detorens heeft gebouwd. Ondertussen heb ik ook een vertaalapplicatie op mijn Ipod die goed Chinees voor me praat. Ik versta dan wel nog niet wat die Chinezen antwoorden. Hij erg geinteresseerd in mijn Ipod en wou weten wat dat kost.Ik antwoordde: nog 150 toeristen die in je wachttoren willen. Omdat mijn conditie wel aan het verbeteren is, heb ik de terugweg wat gelopen. Dat was anderhalf jaar geleden dat ik gelopen had, maar het voelde prima. 's Avonds in plaatselijk restaurant in de keuken gaan aanduiden wat ik wou: heerlijke dumplings. Heb dan wat Chinese les gekregen van de uitbaters en zij engelse les. Nadien kwam de rekening: een halve euro voor mijn avondmaal ! Hier komen ze waarschijnlijk nog wel toe met 100 euro loon in de maand !

De volgende dag hadden we voor ons 3 een taxi besteld om eerst naar een klein Tibetaans dorpje JiaJu te gaan een 6km verderop (heb mijn lonely planet niet hier). Dit is in 2005 door National Geographic uitgeroepen tot 'Best Village of China'. Het lag wel heel mooiin het groentegen een bergwand aan, maar heel veel was hier niet te zien. Er was nauwelijks beweging in het dorp. Na een goed uur naar een ander dorpje Zonglu gereden dat 20 km verder lag waar we ook gingen blijven slapen. Omdat die amerikanen nog wat jong zijn en ze denk ik liefstonder elkaar zijn, ben ik in mijn eentje gaanwandelen op de heuvelflank tussen de bossen en de velden. Iedereen van het dorp was bezig met het graan af te snijden en te laten drogen in hun huizen.Bij het afdalenhad ikeen schitterend terrasje (zonder drank wel) gevonden waar ik nog rustig in de zon in mijn boek heb zitten lezen tot het tijd was om te eten.

Vanmorgen gingen de zussenvoor de zessen er verder op uit (moeten over 14 dagen al terug naar huis). Ikbeslis soms vaak op het laatste moment zoals vanmorgen wat de volgende dag me brengt. Kon nog wat wandelen in Zongluen dan terug naar Danba om dan's morgensvroeg metbus van 7umijn tocht westwaarts verder te zetten of kon andere kant op en naar de voet van een 6000'der trekken om daar te gaanwandelen.Had vanmorgen een heel leuk gesprek aan tafel met 2 Chinese vrouwen die op2u van Shangai wonen en deftig Engels praatten. Zekwamen net van die berg 'the 4 sisters' en vertelde me exact hoe ik er moest geraken omdat hier niets van in de lonely planet staat. Beslissing was dan snel gemaakt. Ik zou het erop wagen omin mijn eentje naar ginder te trekken (zelfs lonely planet kan me nu niet meer helpen). Ze hebben me aan een minibusje geholpen naar mijn eerste stop Xiao Jin een 2 uur verder. Eigenlijk rijden er hier heel veel minibusjes die als 'shared' taxi dienen. Je stapt in en eens er 4 tot 6 man in zit, vertrekt die naar de bestemming. Dat gaat meestal wel heel vlot.

Bij de eerste stop had ik het wel wat lastig, het dorp was veel groter dan verwacht, niemand dieEngels kon, geen info in lonely planet en wist zelf niet naar welk dorp ik wou. Maar de Chinezen zijn heel behulpzaam en met zes chinezen rondom u die u proberen te verstaan, wisten ze wel wat mijn bedoeling was.

Ben dus nu aangekomen in .... ik weet het zelf niet

. Bij het uitstappen stond een groep Chinese trekkers klaar om in te stappen en hier weg te rijden. Heb hen snel aangesproken omdat het de enigen waren die Engels konden. Heb morgen een privegids (niet engelstalig) die met me een dagtocht zal maken. Hotel en terugtocht de dag erna is allemaal op 5 minuten geregeld. Enfin, ben benieuwd wat de komende dagen gaat brengen. Had oorspronkelijk nog idee dat als ik naar Nepal zou gaan, dat ik dan een week in een monikkenklooster zou gaan. Niet nodig. Zit hier ook op mijn eentje en veel praten zal het de komende twee dagen niet worden denk ik.

PS Zij die een kaartje willen vanuit China, gelieve je adres te mailen naar marianne.vanhoof@telenet.be. Heb nog geen adressen in mijn Ipod staan.