Na een vlucht van een kleine twee uur, geland op Guilin. Het klimaat voelt hier helemaal anders aan. Warm maar veel vochtiger. In deze streek liggen de karstbergen, volgens mij echt wel een uniek stukje natuur. Terwijl het Stenen woud rotsformaties waren van 5 tot 30 meter hoog, spreken we hier van gigantische 'molshopen' tot meer dan 100 m hoog, die uit een vlak landschap steil omhoog rijzen.

De eerste dag stond er een fietstochtje met gids gepland. Deze keer hadden we een zeer goede gids: kon goed engels en wou lang met ons fietsen :-) Vlak na de middag gingen we een half uur omhoog naar de Moonhill (gigantische heuvel met boog erbovenop waar geklommen kanworden). Met dit klimaat ben je wel nat van het zweet als je een half uurtje naar boven stapt.Twee foto's trekkenen.... batterij van fototoestel plat

's Avonds zijn we naar de Sanjie Liu show geweest (op elkeplaats stelde ze ons wel een show voor, maar we hebben blijkbaarde goede uitgekozen). In 2004 zijn ze gestart om dit in elkaar te steken en een van de regisseurs zou dezelfde zijn als die van de openingceremonie van de Olympische Spelen. Het is eenspectaculair klank en lichtspel op de rivier de Li met de karstbergenop de achtergrond en maar liefst 600 acteurs. De bewegingen op zich zijn vrij simpel, maar het feit dat erbv 100 man op kleinebamboevlotjes - opgesteld in 15 rijen - gigantische rode doeken uit de rivier halen en laten bewegen als golven, zorgt voor heel mooie effecten.

We waren hier 4 nachten en hadden ruim de tijd om te genieten van de streek. De laatste dag wilden we een fikse wandeltocht gaan doen langs het zogenaamd mooiste stuk van de rivier, maar de regen viel ineens als bakken uit de lucht. Dan maar de grotten bezoeken ? Enfin, in het hotel verklaarden ze ons zot, maar we hebben toch voor de hiking tocht gekozen. Toen we aankwamen met de bus op het beginpunt, konden we in ons beste chinees niet uitgelegd krijgen dat we enkel naar de overkant van de rivier moesten. Volgens hen was dit met dit weer niet mogelijk. Moet er wel bij zeggen dat de Chinezen wel watjes zijn als het op sportieve inspanningen aankomt. In plaats van (zoals gepland) drie keer de rivier over te steken, heeft een bootje ons al afgezet op twee derde van de tocht en zijn we vandaaruit te voet gegaan. Misschien al maar chance, want het viel nog tegen om naar het eindpunt te wandelen (we onderschatten nog altijd afstanden hier). Gelukkig was het wel bijna opgehouden met regenen. Heerlijk tochtjemet quasi geen Chinezen.

Na vier dagen zijn we naar de rijstterrassen van Ping'an gereden. Het typische vanChina-online is dat jeje reis persoonlijk samenstelt met bouwstenen die zij voorstellen. Het kan dus dat op een bepaalde dag andere koppels ook dezelfde bouwsteen gaan doen. We hadden hier een privebusje voor 4 ipv 2, maar dat is ook een leuke afwisseling. Onderweg zijn we moeten stoppen want er was nog een busje van vier op weg, maar doordathun chauffeur blijkbaar reed als een zot, zijn ze onderweg een wiel verloren en as geraakt zodat ze met pech aan de kant stonden. Vroeger had je voornamelijk fietsen en brommers in het verkeer, nu komen er meer en meer auto's bij en dit is nog wennen voor zowel de auto's als de brommers.We hebben eigenlijk al twee keer een motorijder dood op straat zien liggen na een aanrijding met een auto. Enfin, na een rit van een twee uur zijn we aangekomen in Ping'an. Daar moet je met je bagage een 20 minuten naar boven stappen omdat er geen auto'smeer rijden tussen die rijstterrassen. (zie foto's). De volgende dag stond er een wandeltocht met gids en ons achten van China-online op het programma. Door die rijstterrassen stapten we naar twee bergdorpen verder. Op zich wel een heel leuke afwisseling om eens met 8 op stap te zijn. Donderdag 1 juni scheiden onze wegen dan weer. Vier trokken naar Hong Kong, wijvlogen met een ander koppel naar Shanghai.