Hey,

Nee we zijn nog niet neergestort, we zijn niet opgepakt .... het gaat hier prima.

Vorige donderdag rond 14u opgestegen in Brussel en 12u 's nachts (belgie tijd) - 6u 's morgens Bejing time aangekomen. Nog een viertal uur wachten op JG omdat die met een andere vlucht kwam en daar stonden we in dan in het grote China.

Vermits we niet echt een nacht hadden gehad zijn we begonnen met siesta en nadien gingen we de buurt rond het hotel verkennen. Na 1uur wisten we dat we verloren waren en pas nog een uur later wisten we waar we dan wel waren(niet gemakkelijk datChinees :-). Enfin, nog een uurtje nodig gehad om dan terug ons hotel terug te vinden. Kortom de vrijdag was om voor we het wisten. Maar we hadden toch al een paar indrukken kunnen opdoen:

- we verstaan er geen jota van en zijn altijd blij als iemand een klein beetje engels kan,
- ze zien het hier groots als het op bouwen aankomt (we trekken onze ogen wel open van al het nieuwe dat hier staat). Hadden ook een Nieuw-Zeelander gesproken die hier drie jaar geleden was en hij vond voor of na de olympische spelen een enorm verschil.
- ongelooflijk contrast tussen het 'oude' China (de kleine winkeltjes in steegjes, de stootkarren) en het moderne China. Sommige beelden zijn bij ons al tientallen jaren uit ons straatbeeld verdwenen, maar op ander vlak lijkt het zo hypermodern. En persoonlijk vind ik dat je meer het nieuwe China ziet dan het oude. Het verkeer is hier niet zoals in andere aziatische landen: veel nieuwe auto's, snelle metro, flashy stadsfietsen die je kan ontlenen en terug locken op voorziene plaatsen, ...
- Als een auto hier een paar dagen stil staat, staat hij onder het stof. Gezond zal de lucht hier wel niet zijn. Ondanks een zalige temperatuur, zal blauwe lucht hier niet veel meer voorvallen.
-De Chinezen, zezijn echt met veel man.

De zaterdag zijn we met gids de highlights gaan bezichtigen: naar de verboden stad die dagelijks 100.000 bezoekers heeft. Wij denken dat we (europeanen, amerikanen) de toeristen zijn, maar eigenlijk zijn dat de Chinezen zelf. Van de 10 man die je ziet rondlopen in de verboden stad, zijn het 9 chinezen. Op het plein van de hemelse vrede krijg je terug alle indrukken die ik zonet beschreven heb:ze zien het groots, hypermoderne schermen van 40 meter breed, ze zijn met veel en er loopt amper iemand anders dan een Chinees. Nog een bezoek aan de temple of heaven en lamatempel en de dag zat er zowat op.

Zondag was het dan tijd voor de Chinese muur. Ik dacht: 10km wandelen alsof je op de dijk loopt. Zo gaat het dus niet. Constant op en af, het eerste stuk lag er in vrij slechte staat bij waardoor je zeer goed moest uitkijken waar je liep en het serieuze rotsblokken zijn waar je op of af moest. Maar het is een gigantisch bouwwerk dat er al honderden jaren ligt. Niet evident hoeze destijds dezemuur gebouwd hebben. We deden dit in groep met nog wat nederlanders, duitsers en amerikanen zodat we al wat indrukken en ervaringen van China konden uitwisselen.

Zo jachtig het leven is in Bejing, zo jachtig was ook ons bezoek aan deze stad, want maandagmorgen kwart voor zes was het tijd om naar de luchthaven te gaan en naar Lijiang te vliegen. Half juli kom ik hier nog terug en kan ik meer de tijd nemen om wat rond te hangen in de stad en het olympisch gedeelte te gaan afzien. We zijn enkel zaterdag tot aan het hek geraakt. Het vogelnest en watercube worden afgesloten om 22u en we waren er vijf minuten eerder (wisten niet dat het 's avonds ook langs buiten afgesloten werd.)

Lijiang was dan een heel andere ervaring. Heerlijk weertje, geen verkeer in oud stadsgedeelte, overal lampionnen en kleine winkeltjes in kleine steegjes. De enige gelijkenis: de chinezen zijn hier ook dol op en komen hier ook graag op vakantie. Enfin, morgen kom ik hier op terug in mijn vervolg. Ondertussen weten we waar de chinezen niet dol op zijn en waar het rustiger is.