Aangekomen in Bilbao , viel het weer al veel beter mee dan mijn gsm deed vermoeden. Blijkbaar had ik dan toch een beetje zon uit België kunnen meenemen. Aangekomen in SAN sebastian, zo snel mogelijk de stad ingetrokken (eerst wel een kleine wandeling rond de monte urgull gedaan als vorm van proloog).

Maar ik wist nog van vorige keer dat het oude stadsgedeelte de moeite was. In de eerste bar waar ik al wat pinxtos bestelden, kwamen 2 Engelse koppels mee aan mijn tafeltje staan, genietend van de laatste zon. Als je alleen op stap bent, zorgt oogcontact er wel voor of je aan de praat geraakt met anderen of niet. Op een gegeven moment ging het dan over de Camino. Eén man zag het al direct zitten om dit ook met zijn fiets te doen, de andere 3 zouden precies eerder voor achterin de fietskar kiezen.

Vind SAN sebastian eigenlijk een geweldig leuke stad en na een tijdje rondlopen dan naar de volgende bar. Daar ben ik aan de praat geraakt met 2 toffe vrouwen uit Frans Baskenland die een avondje hier op zwier gingen. Tot middernacht mee op stap geweest, maar volgens mij ging hun nacht nog heel lang duren; ik wou wel fris zijn voor de volgende morgen.

Met een stralende zon startte ik de camino del norte. Zou ik alleen stappen die dag of snel een maatje vinden ? Het verbaasde me wel hoeveel pelgrims ik al tegen kwam, maar laat ons zeggen dat het eerder een verkenningstocht was. Regelmatig een kort praatje (veel Fransen , maar sommige stappen zelfs maar voor 2,3 dagen), maar nog niemand tegen gekomen die iets of wat dezelfde cadans heeft. No problem, voelde me prima met mijn oortjes in en mijn gedachten gingen vanzelf afdwalen. Heb vaak aan Jan gedacht en wat het leven voor ieders te bieden heeft.

Vanmorgen stond ik nog even te wachten op een andere pelgrim van mijn kamer, maar die liet uitschijnen alleen te willen wandelen terwijl hij een boek zou beluisteren. Ook nog een idee ! Als ik een app vind waarbij Nicci French mij haar boek gaat voorlezen, laat ik mijn dwarsligger achter (weeral 250 gr minder bagage).

Blijkbaar waren er 2 varianten en heb ik degene gedaan die bijna niemand deed ? Soit, geen pelgrim gezien deze voormiddag. In de namiddag wel en eigen hilarische scène meegemaakt. Door de regen van voorbije dagen, is er heel veel modder op het pad. Niet altijd gemakkelijk om te dalen en/of stijgen en zeker niet zonder wandelstokken. Op een gegeven moment passeer ik een koppel en die vrouw had zowat de slappe lach met haar man te zien schuiven/ploeteren door de modder. Ik draaide me om en moest ook vermijden in een kramp te schieten. Het beeld van Donald Duck op ijs uit mijn kindertijd kwam in me op. Mocht de plaatselijke kruidenier van het dorp hier wandelstokken verkopen, zijn stock zou morgen op zijn volgens mij.

Ondertussen zijn de meeste pelgrims een aantal dagen bezig en de eerste dagen zijn de moeilijkste. Stijfheid, blaren, .... een pelgrim corrigeerde me terecht: het is niet waar de wind ons brengt, maar waar ons voeten ons brengen. Het Donald Duck gehalte tussen de pelgrims ligt hier dus momenteel tamelijk hoog.

Ga stilaan mijn bed in, morgen zou wel eens een lastige dag kunnen worden met veel regen en zelf voel ik ook wel enige stijfheid in mijn benen. Een goede nachtrust zal me deugd doen.

Ps. Mochten er onder jullie zijn die graag mailtje krijgen als ik blog post, laat me even weten.