's Morgens om een grote stad als Burgos uit te geraken langs de juiste kant is altijd wat sukkelen. Soms denk ik dat ik eerder op een autostrade terecht ben gekomen, want fietspaden kennen ze hier nog niet al te goed.  Het was dus weer wat zoeken, maar een dikke 15 km en quasi anderhalf uur later, kwam ik toevallig op een camino terecht (hoe kan het ook anders) waar ik geen flauw idee van had dat die bestond. De weg van Bayonne (zuid west Frankrijk) naar Burgos! Dit was perfect wat ik nodig had vermits ik beslist had koers naar Bilbao te zetten, waar ik Roel van Jci Lier nog ken die daar ondertussen 6 jaar woont. Ik fietste op kleine padjes tussen de velden met een heerlijk weertje, maar wel de heuvels tegemoet. Ik had beter die PS in mijn vorig verhaal niet vermeld, want vanaf Burgos werd het terug heel wat pittiger !  's Middags op een tof pleintje heb ik nog in mijn boek gelezen. Het zou een rustig dagje worden, dacht ik toen nog. Maar hoe verder ik weg reed, hoe meer het bergop en bergaf ging. Het Portugal- syndroom kwam in lichte mate terug :-) 80 km van Burgos verwijderd, was er nog een 'albergue' op de route. Maar ik koos ervoor de camino te verlaten en al een 25 km meer noordwaarts richting Bilbao te fietsen. Ik had via internet een plaatsje gevonden waar een jeugdherberg was en zo zou ik de dag later minder moeten fietsen. Bleek die jeugdherberg niet (meer) te bestaan ! Heb toen een local aangesproken, die mij aanbood met zijn auto rond te rijden om een betaalbare overnachting te vinden. Het is een 4 persoons-chalet op een camping geworden. Het was de eerste keer dat een overnachting vinden niet evident was. Uiteindelijk was ik pas tegen half acht ter plaatse. Daar ging mijn rustig dagje.  Ik heb wel geslapen als een roos en had geen last van pelgrims die om 6 uur op willen. Ik ging er vanuit dat deze dag dan een makkie zou worden en ben mede daardoor te laat vertrokken (tegen 10u30). Al bij al viel het nog mee, maar het was wel weeral 16u of 90 km later dat ik pas ter plaatse was in Bilbao. Het was mijn 10de fietsdag en was toch een 900 km gevorderd (wetende dat ik de eerste dag maar 55 km heb gereden). Roel is met me de stad ingetrokken om eerst het Guggenheim museum te gaan bezoeken en nadien heerlijke pintxos (of tapas) te gaan eten. Bilbao is voor mij wel of ik in een ander land ben terecht gekomen. Hier is niet veel te merken van de crisis en blijkbaar heeft deze stad de laatste 10 jaar een metamorfose ondergaan. Van een industriestad is het een mondaine stad geworden waar zwaar in geïnvesteerd is. Mijn goed gezelschap dat me uitstekende gidste heeft me doen besluiten hier een rustdagje in te bouwen. Heb die dag ook wat gaan shoppen in de solden: eindelijk nieuw Teva sandalen gevonden !  Donderdag ben ik dan beginnen fietsen op de Camino del norte richting Franse grens. Het was een beetje onbegonnen werk. De aanduidingen staan allemaal in de omgekeerde richting: niet simpel op een kruispunt te weten waarvan de Camino komt. Bovendien loopt deze camino over heel wat kleine, rotspaadjes die moeilijk toegankelijk zijn voor mijn fiets. Ik heb dan besloten van dorp naar dorp te fietsen volgens de Camino, maar wel via de gewone weg. Het doet hier een beetje denken aan de Vogezen of is het Zwitserland ? Kleine wegen, natuur te over, zeer groene valleien en een paar koeien die me aankijken en er het hunne van denken. Die dag heb ik maar 65 km gefietst, maar ik had de indruk dat mijn benen vroegen om te mogen stoppen.  Ik ben in een kleine, hartelijke albergue terecht gekomen waar het zeer gemakkelijk was contact te maken met andere pelgrims. Dat ik overdag alleen fiets, vind ik absoluut niet erg, maar 's avonds zoek ik toch leuk gezelschap op. 5 jonge Australiërs, die aan hun derde dag bezig waren, vroegen me mee uit eten. Ene droeg nog 20 kilo bagage. Ik gaf hem de raad om er toch nog wat uit te laten als die Santiago wou halen :-)  De volgende dag was San Sebastian mijn doel. Santiago in mijn rug, de zee aan mijn linkerzijde en aan mijn rechterzijde en voor me rotsen en kliffen. Het is voortdurend stijgen en dalen van 0 tot een 200 m hoogte op mooie kronkelende wegen. Tegen 17u dan aangekomen in San Sebastian, in een schooltje dat in de maand juli en augustus gebruikt wordt als Albergue. Zou dit de laatste worden ? Alleszins in Spanje, maar hou een beetje mijn hart vast voor Frankrijk. Mijn grootste vrees voor Frankrijk is betaalbare slaapplaatsen vinden in hoog seizoen. 's Avonds de stad ingetrokken en ik geef de hospitalier van Moratinus gelijk: dikke ambiance in deze stad en overheerlijke pintxos ! Spijtig dat ik om 22u moest binnen zijn. Heb er even aan gedacht hier nog een dag te blijven, maar de vooruitzichten voor het weer waren niet geweldig en je mag altijd maar 1 nacht in een Albergue blijven. De volgende dag dus koers naar Frankrijk, Biarritz.