Het schrijven laat wat op zich wachten. Ben te druk bezig :-) Eerst iets over mijn fiets: ik heb een tijdje getwijfeld tussen een elektrische of gewone, maar kon toch verschillende redenen bedenken om voor de elektrische te gaan. Ik was het niet meer gewend om veel te fietsen en had voornamelijk schrik voor de Pyreneeën (ging er nog vanuit dat dat de enige bergen waren die ik over moest); de onzekerheid dat ik iets van kwetsuur zou hebben na mijn voettocht; ik fiets alleen en het moest toch aangenaam terugfietsen worden en ik had tenslotte al een gewone fiets in de garage staan die ik weinig  gebruik. Benny, voor de duidelijkheid: het is geen koersfiets of mountainbike, maar trekkingsfiets (stevig frame). Het is een Koga geworden die nog voor een stuk handgemaakt worden en met de zwaarste batterij die op dit moment te verkrijgen is (heb net op 2 dagen 200 km gereden zonder op te laden, maar wel grote stukken zonder ondersteuning gereden). Ik heb op aanraden van de fietsenmaker er wel klikpedalen op laten zetten, omdat ik die schoenen toch al had van het spinnen. Er staat ook een verstevigde achterband op die moeilijk stuk te rijden is. Ik kan zelf namelijk de achterband niet vervangen door die motor. Het open dakje spreekt voor zich :-) Op dag van vandaag vind ik het een prima keuze, alleen is deze fiets niet echt geschikt voor lange beklimmingen. Hij weegt iets van een 26kg en ik heb nog een dikke 10 kg bagage bij. Als het echt lang en steil omhoog gaat, is gewicht de belangrijkste factor volgens mij. Soit, terug over mijn tocht. Vrijdag ben ik door Zamora gereden en heb dan een 25 km de via de la plata gevolgd. Ik heb die voormiddag geen pelgrim gezien op dat traject ? Nu zeggen ze wel dat het best is ten laatste op 15 mei te vertrekken in Sevilla voor de warmte en die wandelaars zitten waarschijnlijk ondertussen ergens ter hoogte van Santiago en niet meer van Zamora. De wind kwam die dag duidelijk vanuit zuidwest en ging dus recht naar België toe. Heb dan mijn planning gewijzigd en noordoost beginnen rijden. Eigenlijk lijkt heel west en noord Spanje wel een grote Camino: er liggen overal grindwegen en ik kwam geregeld in dorpen nog gele pijlen richting Santiago tegen. 's Avonds ben ik in Villalpando beland, tussen de Via plata en Camino Frances ( route vanuit Madrid ?), maar zelfs hier was een Albergue, waar ik niet wou liggen: een barak met zes bedden, donativo, maar niemand te zien. Dan maar het plaatselijk hotelletje: heb nog een gezellige avond gehad met een Spanjaard. Mijn Spaans is erbarmelijk maar het moet wel want in mijn ogen is het gemakkelijker een Chinees te vinden die Engels kan dan een Spanjaard. Onbegrijpelijk ! De enige chance is dat de Spanjaarden wel mijn gebarentaal verstaan, de chinezen niet.  Zaterdag had ik een heel rustig dagje: ik had terug wind mee en mijn bestemming  Moratinus bleek maar een kleine 80 km verder. Op de heenreis waren we hier al geweest en vond het een van de besten albergues op de camino frances. De Italiaanse uitbaters kenden mijn gezicht nog.  Zo zat ik een avond terug tussen pelgrims en was het ook iets gemakkelijker communiceren in het engels. In tegenstelling tot mei toen de herberg vol was en Bart en ik de balzaal boven kregen (zie op een van mijn foto's) waren er die avond maar drie pelgrims inclusief mezelf. Het waren er wel geen gewoon: de ene deed voor de vierde keer in drie jaar een camino, de andere (Australiër) kwam te voet van Rome en was dus al een tijdje onderweg. Of dat echt gezond is weet ik niet: om half een 's nachts stond die naast mijn bed met zijn rugzak op zijn rug, klaar om te vertrekken. Was die aan het slaapwandelen of wist die van de wijn ? Vijf minuten later hoorde ik dat hij toch terug ging slapen en 's morgens was die voor dag en dauw al weg. Die dag had ik een ruime 115 km voor de boeg, want wou per se in een grotere stad, nl Burgos zijn die avond voor de Ek voetbalfinale Spanje-Italië. Na 4 km bleek dat mijn helm nog in de herberg lag, ipv op mijn hoofd. Heb even aan Lutgard hare raad gedacht en toch maar besloten om terug te fietsen. Tja, die 8 km extra konden er ook nog bij. Ben dan 's morgens begonnen met de camino in omgekeerde richting te fietsen. Het leek me alleszins kalmer dan in de maand mei wat aantal pelgrims betreft, maar er liepen er toch nog een heleboel. Na 50 km fietsen en een veelvoud ervan mijn hand opgestoken te hebben om hen 'buen camino' toe te roepen, ben ik van het pad gegaan. Initieel zat ik dan nog op een heel mooi, kalm stuk tussen de velden (geen wind meer mee :-( ), later echter op de grotere weg. Bij aankomst in Burgos zat de ambiance er blijkbaar al goed in. Alle Spanjaarden maakten zich klaar voor de match ! Wel mooi om te zien hoe voetbal hier leeft en ze achter hun ploeg staan. In België zouden we in de namiddag bezig zijn tegen onze buurman dat we toch niet geloven dat de duivels het zouden kunnen halen. Het feestje bleef dan ook niet uit als de eerste goal viel. En het werd alleen maar groter :-) Na de match was het feestje voor de pelgrims wel snel over: een kwartier na de match ging de deur van de Albergue dicht. De rest is voor later ...... Ps 1: Sinds ik in Spanje ben, zijn niet alleen de bergen weg, ook is de temperatuur aangenaam geworden om te fietsen. Ben zelfs 2 keer 's morgens met 10 graden vertrokken. Overdag wel meestal rond de 25 graden. Ps 2: veel beterschap aan Claartje en Heleen !