jane-china.reismee.nl

Waar ben ik aan begonnen ?

Uiteindelijk ben ik zondag 24 juni beginnen fietsen na de San Joan feesten van zaterdagavond in Porto (zal in vorige verhaal daar nog over schrijven). Na een nacht tot half vijf in de pinten te zijn gedoken en daardoor maar om half twaalf te zijn vertrokken, was mijn moto die dag gewoon zo snel mogelijk aan te komen in Braga (een 55km verder). Had mijn GPS ingesteld en die wees me over de grote baan, maar dat was op dat moment niet belangrijk. Er zouden immers nog genoeg dagen komen om de kleine baantjes te nemen.  Ik weet niet wie van jullie al in Porto en omstreken geweest is, maar hetgeen ik onderschat heb zijn de heuvels/bergen hier. Oorspronkelijk dacht ik weg te fietsen langs de Douro vallei (gewoon langs de rivier fietsen). Maar vorige week zijn we daar met de auto geweest. Prachtige streek alleen loopt er over hele stukken geen baan langs de rivier en is het vootdurend de heuvels over (stijgen/dalen tussen 0 en 700/900m). Ik ben nu ook niet getraind om de Marmotte te fietsen, dus die piste zag ik al niet meer zitten. Heb dan besloten om een route te volgen van 750 km die iemand had ingegeven op www.routeyou.com (toffe site trouwens) als 'mogelijke fietsroute zomer 2012'. Deze gaat van Porto over Braga en dan naar noord oost Portugal om over Braganca Spanje in te rijden richting Leon en later aan te sluiten op de Camino. Maar na 4 dagen fietsen kan ik zeggen: hoe je ook weg wilt uit Porto richting noord oost, er is geen weg zonder heuvels/bergen  !! Soit, de temperatuur hier in Portugal is op een paar dagen met tien graden naar boven gegaan en zondag was die al tegen de 30 graden aan. Je kan je dus al een scenario voor de geest halen: 55 km meestal bergop fietsen met een kater en bij 30 graden langs een route national, die gelukkig niet te druk bereden wordt. Ik was content het bordje Braga te zien. Braga zelf was trouwens een tof stadje. Echt veel gegeten heb ik die dag niet. Mijn maag lag nog overhoop van de nacht. Morgen zou het beter worden: een nachtje goed slapen, de grote weg vermijden, goed eten onderweg, ... De volgende dag wou ik een dikke 75 km fietsen. Eerst een 20 km voornamelijk bergop die ik redelijk goed verteerde. Ik passeerde het national parc de Geres. Van toeristen in de Douro vallei had ik vernomen dat het daar heel mooi was en die 'mogelijke route zomer 2012' ging daar ook langs maar wel een dorp verder. Soit, ik nam de eerste afslag en begon al snel te dalen. Alle kilometers bergop waren voor niets, want 5 km stond ik veel lager dan ik 's morgens begonnen was. Ik voelde al wat nattigheid. 's Middags uitstekend gegeten, goed wat energie binnen en vertelde aan de uitbater over mijn plannen langs waar weg te rijden uit het park. Hij zei al dat het steil was, maar na 7 km zou het beter worden. Daar heb ik eigenlijk niet veel van gemerkt. Die middag was het ondertussen al 35 graden. Ik heb me eigenlijk dood gereden in dat stuk. Op een gegeven moment moest ik even pauzeren, ik kon niet meer. Het zweet liep overal van me af. Ik voelde me net Tom Boonen die in een bergetappe van de Tour de France er de brui aan moest geven. Ik ben onder een boom naast mijn fiets gaan zitten met mijn drinkebus. Vijf minuten later kreeg ik het heldere idee dat ik zo een foto van mezelf ging trekken, maar kon net niet aan mijn zak en ik had nog geen fut om recht te staan. 10 minuten later is het me gelukt en de foto volgt nog :-) Kwam ook portugezn tegen en tot hiertoe verklaart iedereen me zot dat ik naar huis fiets (heb nog geen andere fietser gezien) en nog zotter dat ik door dat nationaal park reed. Ene wou zelfs ne foto van mij trekken naast mijn fiets. Ik moet wel zeggen dat het daar heel mooi was en dat ik nog op een gegeven moment dacht: Jane, je hoeft toch niet snel naar huis. Je kan net zo goed de kleine baantjes nemen en minder kilometers op een dag doen. Na mijn pauze kwam de volgende helling. Om een keer wat andere spieren te gebruiken heb ik dan mijn fietsschoenen aangedaan (wat ik nog niet gewend ben) zodat ik met mijn klikpedalen kon duwen en trekken op de trappers. Een half uur later kwam ik aan een splitsing en moest even kijken. Ik minderde snelheid, reed zo traag dat ik een voet aan de grond moest zetten en was al vergeten dat ik die schoenen aanhad. Net iets te laat uit mijn pedalen en daar lag ik dan :-) De schade viel gelukkig goed mee, buiten een kleine schram aan mijn knie heb ik en mijn fiets niets. Ik had het gevoel dat ik nauwelijks gedaald had, maar stond toch iets later aan een brug om het water over te gaan en kwam vlak daarna een bord tegen : helling van 14%. Ondertussen had ik een 60 km in de benen en was mijn batterij van de fiets zo goed als leeg (had deze de nacht voordien niet kunnen opladen).  Er waren daar grote wegenwerken bezig en ik rijdde het terrein op en vroeg of ik mijn fiets mocht opladen (zou wel zeker 2u duren om voldoende te hebben om die helling op te rijden en het was al 17u) .  Ik dacht dat het eerstvolgende dorp het dorp was waar een hotelleke was, maar dat bleek ook niet zo te zijn. Ik zou nog een 16 km te gaan hebben en de eerste 5 / 6 steil bergop  !  De tranen kwamen in mijn ogen en ik zag me al niet voor de donker aankomen :-) Ik dacht: ik kan nu wachten op Godot of iets proberen. Al die mannen reden met SUV's met laadbak af en aan. Ik vroeg aan de security of iemand me niet naar boven kon brengen met fiets in de laadbak. Gelukkig was iemand daartoe bereid en heeft me zelfs 16km verder afgezet in het dorp waar ik moest zijn. Ik vroeg in de auto hoe hoog die bergen in dat park wel waren: 1800 m ! Ik had geen flauw idee dat Portugal zo'n hoge bergen had !  In dat dorp had ik wel even chance. Het hotel dat ik opgezocht had, trok eigenlijk op geen fluit en bovendien waren ze de ingang en ruimtes aan het schilderen. Internet zou na 10 minuten opgelost zijn, maar heeft er nooit gewerkt als ik er was. Maar voor een prijsje kon ik er dan wel overnachten en ze hadden een groot zwembad. Meer had ik die avond bij 30 graden niet meer nodig.  Ik had mijn lesje ook geleerd op dag 2: zolang ik in Portugal ben, zou ik de grote weg nemen. Verkeer is er nauwelijks op die wegen en dat is al pittig genoeg. Het is vootdurend heuvel over, afdalen naar een riviertje en volgende heuvel omhoog.  Dag drie: na dag 1 met kater en de nachtmerrie van dag 2, is dit wel een goede dag geworden.  Op tijd vertrokken voor de warmte en tegen 12u stond ik in Chaves, een 65 km verder mede omdat de laatste 20 km voornamelijk bergaf waren. Ik vroeg aan een plaatselijk restaurant of ze eten en wifi hadden. Eerst zeiden ze ja, maar toen ik al zat, bleek wifi niet te werken. Aan de overkant was een immobilienkantoor en die hadden wifi dat ik kon gebruiken. Dus na mijn maaltijd ik ernaartoe. Ik wou eigenlijk al een 20/30 km verder rijden dan Chaves, want de volgende dag wou ik in Braganca staan, een grotere stad dichtbij Spanje om de match Portugal - Spanje te zien. Braganca was een 95km en bijna altijd bergop. Dat zag ik niet zitten om op een dag te doen. Toen ik vroeg of er een hotelke zou zijn op de route, moesten ze daar eens lachen. In die kleine dorpen van een paar huizen was niets te vinden. Uiteindelijk bleek iemand een man te kennen die een appartement had dat leeg stond dat ik mocht gebruiken voor een nacht. Ik voelde mij even al terug Maria van het NT die ook elke nacht een stalleke moest zoeken. Eerst nog een 16 km bergop voor de verandering. Als ik dan even stop, druip ik nog van het zweet, maar even later voel ik me dan net een gepekelde, maar uitgedroogde haring.  Over heel mijn lichaam hangt er een zoutlaag en met temperaturen van 35 graden drink ik toch tussen de 3 tot 4 liter op een dag. In dat dorpje kreeg ik wel een warm ontvangst van mijn gastheer, een portugees die ongeveer 40 jaar in Parijs gewoond had met zijn gezin.  De volgende dag eigenlijk van hetzelfde, bergop en 'even' bergaf tot in Braganca. In tegenstelling tot Braga heeft hier de crisis al merkbaar goed toegeslagen: de staat van de huizen, lege cafes en restaurants. Vroeg aan bureau van toerisme achter een groot scherm op een plein voor de halve finale, maar daar was blijkbaar geen geld meer voor. Heb de match dan gezien in shoppingcenter, maar qua ambiance is het toch niet te vergelijken met een propvol plein in Porto. Hier vlakbij is ook een nationaal park, maar het nodigde me niet meer uit om daardoor te rijden :-) vandaar dat ik vandaag zuid west gereden heb om Portugal te verlaten en richting Zamora te fietsen.  Ik was Portugal nog geen 8 km uit of de bergen en dalen verdwenen en maakten plaats voor een golvend landschap waar mijn fiets perfect voor geschikt is. Vandaag heb ik dan op mijn gemak 90 km kunnen fietsen. Wat een verschil met mijn eerste 4 dagen ! Het landschap is hier wel veel minder mooi: er is eigenlijk echt niets te zien. Dor, steenachtig landschap en quasi geen dorpjes meer. Momenteel slaap ik in een klein dorp in the middle of nowhere. Hier zou een variant van de Via de la plata (camino van Sevilla naar Santiago) doorlopen, maar ik lig hier wel als enigste toerist/pelgrim.  Morgen, vrijdag trek ik door Zamora om dan pal noordwaarts te rijden en zo op de echte Via de la plata te komen. Ben benieuwd of ik een wandelaar of fietser tegenkom, want voorlopig heb ik er nog geen gezien.  Temperatuur zou ook terug dalen naar 29 graden ! 

Reacties

Reacties

Liesbeth

Hey Marianne,
amai, het avontuur blijft duren.
Knap dat je zo in je eentje die hele tocht doet, ik wacht op de de zwoele zweetfoto :-)

Claartje

Wow Marianne, wat een verhaal. Ik heb het met zweet in de handen zitten lezen. gelukkig wist ik de afloop: dat het je goed gaat, anders had je niet kunnen schrijven. Wat ben je toch n dappere!
Ik ben heel benieuwd naar het vervolg, hoe die route in Spanje er uit ziet bijvoorbeeld.
Zelf zit ik inmiddels al een week op de bank met een ontsteking in mijn voet. Overbelasting. Ja zeg. Vanmorgen weer naar de fysio geweest en ze was tevreden, het gaat beter en ik mag weer voorzichtig gaan lopen. Dat ga ik doen want volgende week ga ik naar Kreta en daar wil ik nog wel wat kunnen lopen. Zonder rigzak!
Alle goeds voor jou, pas goed op jezelf en geniet. En hou ons vooral op de hoogte!

heleen

hoi Marianne, ik krijg het warm van je verhaal omdat ik me helemaal kan voorstellen hoe je daar rijdt. Wel hartstikke goed hoor! Heb pas nog op een electrische fiets van een vriendin gereden, ging hard op een vlakke weg maar dat ding is wel zwaar. Toppie hoor. Ik zal helemaal aan je denken als ik over een paar dagen de tour zie. Ik ben ondertussen al weer 2 weken aan het werk met de kracht van Jacobus. Bevalt goed want veel collega's zijn al in vakantiestemming, dus het wordt rustig. Zondag kun je in Spanje genieten met de finale. Ben benieuwd.
Heb 2 logeerhonden in huis, een grote en daar ben ik gisterenmorgen over gevallen. Gekneusde ribben, doet erg pijn. Verder geniet ik nog steeds van de camino en nu net van jouw ervaringen. Pas goed op uzelf Marianneke en geniet nog een keer van de camino!

Benjamin

Hey Marianne,

Klikpedalen en batterijen? Bestaan er nu ook al elektrische koersfietsen? Misschien moet je even op zoek gaan naar een batterij met een hoger voltage en kan je zo nog de kleine baantjes doen ;).

Nog veel sterkte
Ben en Peggy

Tat

Stories of mary-jan i like
reading of fighting on a bike
through european southern contries
looking for portugees hotties
(vrije interpretatie engels/vlaams om gewoon mee te geven : amuseer je en thx voor de verhalen! Doe da goe!)

Jan Gerrit

vanuit de vlieger had ik die 'molshopen' wel zien liggen en ik dacht met zo'n fiets moet dat echt een zacht gekookt eitje zijn ;-)

maar nu bij het lezen kreeg ik wel even met je te doen, succes en sterkte !

Els

We lezen telkens met heel veel plezier je reisverhalen. Geniet met volle teugen van deze unieke ervaring!
Liefs,
Els

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!