Het begint al bij het vertrek: Wat neem ik mee in mijn rugzak ? Hoeveel kilo sleur ik mee ? Hoe meer bagage je meesleurt, hoe lastiger wandelen het is, maar dat is net zo in ons leven. Ieder heeft zijn verleden en al wat in zijn rugzak zitten, maar hoe meer verwerkt is uit het verleden, hoe lichter het toch de tocht maakt.

Moet je voor alles voorzien zijn ? Niets zo lastig dan koud en nat hebben. Zich beschermt voelen is een basisbehoefte, maar je kan maar bv 1 onderbroek tegelijk aandoen, je gaat in de zomer geen 3 pulls over elkaar aandoen, enz (ik heb bv maar 2 wandelt-shirts bij, nog 1-tje met lange mouwen die je bij 30 graden overdag niet nodig hebt, maar ik de eerste dagwel ‘s avonds aandeed). Voor de rest doe ik bv al 14 dagen ‘s avonds hetzelfde kleedje aan. Maar je kan nooit op alle situaties voorzien zijn en desnoods ga je bv bij de apotheker langs als je daarvan iets nodig hebt. Heb ondertussen geleerd dat je echt het minimum moet meenemen.

In 2012 vond ik nog dat iedere pelgrim zijn rugzak (‘zijn verleden’) mee op de rug moest nemen “Het was mee onderdeel van de pelgrimage” dacht ik. Daar heb ik al lang een andere mening over. “Chacun son chemin” en als je weet dat er pelgrims zijn die herstellende zijn van kanker en toch op stap zijn, daar heb ik inmiddels alle respect voor en vind dus dat ieder maar moet kiezen of ze hun bagage elke dag vooruit sturen of niet.

Ligt mijn bestemming vast ?

In Spanje is het voor de albergue communale (herbergen van de overheid) niet mogelijk om te reserveren, voor privé-albergue wel, maar het is zeker nog geen vaste gewoonte. In Frankrijk zijn 80% van de pelgrims Fransen en wordt er meer gereserveerd. Maar ik ben een beetje van principe dat ik niet op voorhand wil reserveren. Ik wil mijn bestemming/lot niet vastleggen. ‘s Morgens vertrek ik en heb ik wel een idee waar ik zou wil eindigen, maar dit kan afhankelijk van de omstandigheden veranderen. Zo ben ik vorige zaterdag op stap vertrokken en dacht Juliette niet meer terug te zien omdat ze tegen zondagmiddag in Conques moest zijn en ik die dag een ‘rustdag’ wou inlassen. Het was snikheet en ik had blaren op mijn voeten en dacht maar 12km te stappen en aan het openbaar buitenzwembad te gaan liggen in een kleine stad. Volgens de geest van de pelgrim moet men elke dag iets vorderen. Het leven staat ook niet stil en gaat ook altijd voort eender wat er gebeurt. Was dat zwembad toch niet toe, zeker ? Bij meer dan 30 graden !! Ik heb dan beslist verder te stappen en te zorgen dat ik zondag voor 13u in Conques zou zijn of dit nu te voet of via autostop zou zijn. Ben die dag 3 auto’s tegen gekomen (oa postbode), maar geen van de 3 pikte me op. Al bij al vond ik na 30km een plaats in een gite MET zwembad. Mocht ik gereserveerd hebben, ik zou waarschijnlijk niet verder dan 12km gewandeld hebben.

Op geen enkele van de 4 camino’s heb ik problemen gehad met niet te reserveren. Op de drukke camino Frances zijn we ooit verplicht geworden 4 km extra te wandelen omdat de 2 albergues in het dorp vol lagen. In het volgende kleine dorp kwamen we terecht in een nieuwe Italiaanse albergue, zowat de beste albergue die we op de camino Frances gehad hebben. Zo zie je maar ... geluk moet je soms ook afdwingen.

Waarom reserveren mensen of vertrekken ze in Spanje voor dag en dauw ? Angst dat men geen bed zal hebben ? Vandaag zag ik iemand vertrekken met 3 liter water in zijn rugzak !!! Angst dat men geen fontein gaat tegenkomen of dat ze droog staat ?Ik draag in normale omstandigheden niet meer dan 1 liter mee (tenzij je op voorhand gewaarschuwd wordt dat er geen water voor handen is of je geen dorp tegenkomt voor meer dan 10km). De fouten van je dagelijks leven worden wel wat uitvergroot. Angst .... slechte raadgever !

Ps. Ik geef toe : als ik gewoon op vakantie ga, is mijn bed ook gereserveerd :-)

Sinds Juliette en Kimie niet meer mee lopen, heb ik geen vaste maatjes meer, hoewel ik de laatste dagen een aantal gezichten vaak tegen kom. Vermits we momenteel onderweg gewoonlijk maar één bar per dag tegenkomen die open is, zitten we altijd in dezelfde. Vanavond ben ik met een paar vertrouwde gezichten in een klooster van de dochters van Jezus (????) beland, een prachtig gebouw langs buiten trouwens. Ik weet niet of Jezus in La douce France ooit quelques ‘bétises’ heeft uitgespookt, maar bij mijn weten heeft Jezus volgens de Nederlandstalige versie van de bijbel geen dochters ?.