Stilaan wordt het onzeker hoe lang wij met ons 4 nog samen gaan blijven. Die mannen hebben geen enkele tijdsdruk, ik wel, al heb ik nog wat marge. Mijn boekje schrijft voor de komende 3 etappes respectievelijk 37, 34 en 42 km voor. Deze 3 achter elkaar, dat zie ik niet zitten. Er is een groot verschil tussen 20 km en 30 km stappen per dag. Een gemiddelde van rond de 25 is nog goed doenbaar.

André en Pierre wilden eerst met de bus naar de Decathlon en nadien nog een stuk de bus nemen zodat ze niet heel de rit zouden moeten stappen. Jean-Michel wist het allemaal nog niet goed. Na een knuffel, ben ik vandaag alleen vertrokken, niet wetende of we elkaar nog gaan terug zien. Voor mij is het dag 11, Santander ligt op 570 km van Santiago (op 830 km begonnen). Van bij mij thuis naar de Loire dus.

Nog 6 dagen stap ik naar het westen en dan trek ik meer landinwaarts om over te stappen op de camino primitivo, langs de Picos de l’Europe. Ik heb me al een beetje voorgenomen: als ik binnen de 6 dagen mijn bikini niet gebruikt heb, laat ik deze achter. Die 800 km meesleuren om niet te gebruiken is absurd, vind ik.

Ook heb ik als tweede trui een dunne sweater van Berchem Sport mee. Dit heb ik in België een beetje bewust gedaan, al woog die wel erg licht en mocht hij ook daarom mee. Nu is het niet de bedoeling dat je gaandeweg al je kleren achter laat en met één T-shirt in Santiago toekomt, maar de Camino stappen is ook loslaten. Op de Camino Frances op het hoogste punt laten de pelgrims een steen(tje) of iets anders van thuis achter, als teken van ballast dat je van je schouders neemt.

Ik ben er nog niet aan toe om mijn Berchem sweater achter te laten (dan liefst aan een kind dat voetbal aan het spelen is in de straat). Puur praktisch: ervan uitgaande dat alles een keer nat kan worden, is een tweede trui nog handig en ik start vaak met deze trui ‘s morgens als het nog wat frisser is. Maar ook mentaal ben ik er nog niet helemaal klaar voor.

De voorziene etappe was 37km, ik zou zien vanaf km 25 hoe ver ik zou gaan die dag. Maar wou zeker in de voormiddag wat kilometers doen. Een Duitse student die net klaar was met 4 maanden Erasmus in Bilbao en van daaruit vertrokken is richting Santiago vertelde me tijdens het ontbijt dat we een treintje zouden moeten nemen voor een paar 100m of een omweg maken van 10 km ? Verplicht een trein nemen als pelgrim ???? Binnenkort stelt ons boekje nog een stukje met het vliegtuig voor ? Soit, hield het toch in mind en dichtbij de spoorweg sprak ik nog een Spanjaard aan om in mijn beste Spaans en met gebarentaal te vragen achter het treintje, maar blijkbaar verstond ik er niet veel van want iets later stond ik zoals mijn boekje voorschrijft aan de linkerkant van het spoor voor een spoorwegbrug over een rivier. 10 km rond lopen, vond ik geen optie, over zwemmen ook niet en als ik achteruit keek, zag ik niets wat op een station leek. Restte me enkel maar hetgeen mijn boekje voorschreef: “Loop SNEL ca 100m langs de spoorwegbrug !!!!” Vond het wel wat absurd. Een pelgrim vragen om SNEL te lopen met 10 kilo bagage op de rug. Nu goed, er was nog wel een beetje ruimte links van het spoor over de brug, maar helemaal op mijn gemak voelde ik me niet. In de verste verte hoorde ik geen trein en deed dan maar wat mijn boekje vroeg: snel over de brug lopen. Chance dat vandaag ons oma er niet bij was :-)

Uiteindelijk ben ik geraakt waar ik wou geraken: Santillana del Mar, een heel leuk toeristisch dorpje niet aan de kust, maar iets meer landinwaarts. In dat dorpje kwam ik Nicole tegen, een Duitse die ook al eens eerder met ons was gaan eten en samen zijn we iets gaan eten. Tijdens het dessert kreeg ik telefoon van Pierre, dat ze ook nog laat gearriveerd waren in dat dorpje !! Ben met hen dan nog koffie gaan drinken. Bij ons weerzien zag ik wel maar één pinguïn. Jean-Michel had te veel last en zou de bus genomen hebben. Waar hij was, wisten we niet goed.

Heb de mannen nog verteld over die spoorwegbrug. Blijkbaar staat in nieuwere boekjes dat het nu verboden is (het mijne heb ik in maart aangeschaft bij Genootschap van Compostela in Mechelen) en hij zei me dat ik chance had dat er geen politie was. Anders had ik waarschijnlijk ‘s avonds gratis kunnen slapen :-)